Właściciele wynajmujący nieruchomości w Wielkiej Brytanii, którzy nie są rezydentami, nie mają obowiązku zapłaty podatków i muszą wystąpić w tym kraju o UTR lub Unique Taxpayer Reference. Kim są nierezydenci i czy zyskujemy taki status wyjeżdżając do UK? Tego dowiecie się w tym artykule.
Ogólnie osoba jest uważana za nierezydenta w Wielkiej Brytanii, jeśli nie spędza w tym kraju ponad 183 dni w każdym roku podatkowym albo nie spędza tam więcej niż 91 dni średnio w ciągu czteroletniego okresu lub nie posiada w UK głównego miejsca zamieszkania. Co do tego ostatniego, niejednokrotnie jednak urząd HMRC sam decyduje czy okoliczności życia danego imigranta sprawiają, że ma on główne miejsce zamieszkania w Wielkiej Brytanii czy też nie.
Właściciel mieszkania lub innego typu nieruchomości w Wielkiej Brytanii jest opodatkowany na podstawie tego, co jest określane w programie wynajmujących rezydentów
W przypadku programu skierowanego do nierezydentów trzeba wskazać okoliczności, w których można z niego skorzystać, co zdarza się jednak w UK rzadko, bowiem jeżeli dana osoba ma stałe zamieszkanie w Wielkiej Brytanii to z reguły odprowadza normalne stawki podatku w UK wynoszące od 20% do 50% w zależności od poziomu dochodów. W sytuacji bycia rezydentem w przypadku najmu lub zakupu lokalu podlega się opodatkowaniu w Wielkiej Brytanii z tytułu nieruchomości i należy w związku z tym w kolejnym roku podatkowym złożyć zeznanie podatkowe. Ponadto występuje jeszcze tzw. Stamp Duty czyli podatek płacony w Wielkiej Brytanii przy zakupie gruntów lub/i nieruchomości. Podatek zależy od kosztów własności zakupionego przedmiotu i jego stawki wahają się od 1% do 4%. Dla przypomnienia, rok podatkowy w Wielkiej Brytanii trwa od 6 kwietnia do 5 kwietnia roku następnego, po którym chcemy rozliczyć swoje podatki.
Narzekamy na polskie przepisy i podatki ale w UK jest jeszcze gożej